การ์ตูนเซียร์วันนี้ ชื่อภาพว่า “ระเบิดเกลื่อนเมือง” คงจะได้แรงจูงใจมาจากเหตุระเบิดที่คลองตันเมื่อสองสามวันก่อนด้วยส่วนหนึ่งเหมือนกัน… ในภาพเป็นสุภาพสตรีสาวสวยท่านเดิม กำลังพะวักพะวงอยู่กับการตั้งแนวกระสอบทราย นัยว่า เพื่อเป็นแนวให้กับแผนฟื้นฟูเยียวยาพัฒนา่สร้างอนาคตประเทศหลังน้ำท่วม (ตามคุณเซียร์ว่าเป๊ะ) มีหนูจุกช่วยลากถุงกระสอบทรายด้วย ที่ต้องว่า สุภาพสตรีกำลังพะวักพะวงอยู่นั้น ก็เนื่องด้วยในแนวกระสอบทรายมีลูกระเบิดที่จุดสายชนวนแล้วอยู่หลา่ยลูกซุกซ่อนปะปนมากับบรรดาถุงกระสอบทรายนั้นด้วยเป็นจุดๆ ซึ่งแน่ะล่ะ ไม่ต้องให้ระเบิดทุกลูกหรอก แค่ลูกเดียวแนวกระสอบทรายที่บรรจงตั้งไว้ก็คงจะแหลกล้มไม่เป็นท่าแน่ ในภาพยังมีหนูแว่นยืนดูแล้วถามเชิงปรารภว่า แข็งแรงพอมั้ย และมีหนูนาถือป้ายรณรงค์ให้ปล่อยนักโทษการเมือง….
คุณเซียร์ต้องการอุปมาอุปไมยให้เห็นสถานการณ์การเมืองในบ้านเราตอนนี้ ขณะที่รัฐบาลโดยการนำของนายกรัฐมนตรีหญิงขมักขะเม้นทำงานออกทัวร์นกขมิ้น ค่ำไหนนอนนั่น กลับมีหลายเรื่องราวที่ออกมาเป็นข่าวบั่นทอนและสร้างความพะวักพะวงให้กับรัฐบาล เปรียบเหมือนระเบิดที่รอเวลาระเบิดและอาจส่งผลให้แผนงานต่างๆของรัฐบาลพังพาบไปทั้งหมด
แต่มีเรื่องหนึ่งที่เห็นว่า น่าจะมีอานุภาพไม่น้อยไปกว่าเรื่องอื่นๆที่เปรียบเป็นระเบิดด้วยกัน และอาจจะมีผลเสียหายมากกว่าเรื่องอื่นด้วยซ้ำ คือเรื่องข่าวลือ ดูไปแล้วข่าวลือไม่น่าจะเป็นเรื่องที่น่ากลัวน่าวิตกได้ แต่เพราะด้วยเหตุที่ว่า มันเป็นข่าวลือ ไม่มีต้นสายปลายเหตุ ไม่มีคำอธิบายหรือบางทีก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายใดๆทั้งสิ้น…ก็มันเป็นข่าวลือที่ลือกันปากต่อปากอ่ะ… ไม่ว่าจะเป็นข่าวที่จงใจสร้างขึ้นเพื่อให้ลือ หรือจะเป็นข่าวที่ลือกันมาแล้วถูกจับเอามาโหมกระหน่ำลือต่อก็ตาม มันทำให้เกิดความไม่เชื่อมั่น เกิดอยากรู้อยากเห็น คลางแคลงใจ ไม่ไว้ใจ โดยเฉพาะในสังคมที่ไม่ค่อยมีความหนักแน่น ขาดวิจารณญานการไตร่ตรอง และเต็มไปด้วยความขัดแย้ง แบ่งฝักแบ่งฝ่ายอย่างในบ้านเราทุกวันนี้
การทำให้ข่าวลือดูคลุมเครือ ทำให้คนสงสัยว่า จริงหรือไม่จริง เป็นวิทยายุทธ์ชั้นเซียนของนักสร้างข่าว ต้องมีการคิดทำอย่างเป็นขั้นเป็นตอน มีตุ๊กตาที่พออ้างอิงได้เข้ามาเกี่ยวข้อง ปล่อยข่าวออกมาที่ละชุด เป็นระยะๆตามความเหมาะสม เพื่อให้เกิดความน่าเชื่อและความน่าสงสัยไปพร้อมกัน ไม่เช่นนั้น ก็จะดูเหมือนเป็นข่าวจริงไป หรือไม่น่าเชื่อถือไปเลย ไม่ทำให้น่าสงสัยไม่น่าคิคต่อ… เพราะความสงสัยและคิดต่อนี่เอง จะไปเติมช่องว่างให้กับข่าว ว่ามันคืออะไร มันเป็นยังไง ตามวุฒิภาวะ สติปัญญาของแต่ละคนแต่ละพวก… คนที่ได้รับฟังข่าวลือมานั้น ก็อยากจะให้คนอื่นรู้ว่า ตัวเองการข่าวดีรู้เรื่องที่ลือกันมา จึงได้มาบอกลือต่อ และทั้งที่ตัวเองนั้นอาจจะเชื่อไปแล้วว่าจริง แต่ก็ต้องถามสักหน่อยว่า จริงหรือวะ? เพื่อให้ดูเหมือนว่าไม่เชื่อข่าวลือ ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ เป็นคนมีเหตุมีผล อะไรทำนองนั้น…แต่ก็เอามาลือต่อและอาจจะมีการใส่สีเข้าไปตามความรู้สึกนึกคิดของตนด้วย แถมท้ายด้วยการหยอดไว้อีกนิดว่า มาจากแหล่งข่าวที่เชื่อถือได้เลยนะเธอ…ว่าเข้าไปนั่น…
ข่าวลือจึงค่อนข้างมีอานุภาพอย่างยิ่งในสังคมที่สับสน ขาดความมั่นคงในอารมณ์ ความคิด และจิตใจ เคยมีเรื่องข่าวลือหนึ่งตั้งแต่ผู้เขียนยังเป็นเด็ก ลือกันว่า อย่าไปกินก๊วยเตี๋ยวญวนนะ กินแล้วทำให้จู๋หด เพราะญวนกำลังจะบุกเมืองไทย จึงต้องการทำให้คนไทยสูญพันธุ์ แม้ว่าในตอนนั้น แถบพระโขนง พระนคร ไม่เคยเห็นมีร้านก๊วยเตี๋ยวญวน หรือเห็นมีคนญวนอยู่เลย แต่คำร่ำลือนี้ ก็ลือต่อกันมาจนเป็นที่วิตกกันไปหมด จะไปกินก๊วยเตี๋ยวที่ไหนแปลกถิ่นแปลกเจ้าก็ต้องถามให้แน่ว่า เป็นก๊วยเตี๋ยวญวนหรือเปล่า… ปัจจุบันก๊วยเตี๋ยวญวน หรือที่เรียกกันว่า เฝอ กลับกลายเป็นอาหารชนิดหนึ่งที่ผู้เขียนโปรดปรานมาก หากได้มีโอกาสไปแถบอิสานแล้ว เป็นต้องไปทาน ที่สกลนคร ขอนแก่น ก็มีร้านอาหารญวนที่อร่อยมาก แวะเวียนไปทานมาบ่อยครั้งแ้ล้ว สังเกตุดูก็ไม่เห็นมีทีท่าว่าจะหดแต่อย่างไร… นี่ล่ะข่าวลือ…ฮ่า่ ฮ่า
มาอ่านกลอนของนักกลอนกันดีกว่าครับ คิดอย่างไรกันบ้าง บทแรกของนายมนุษย์ถ้ำก็แล้วกัน ดูสิแกจะว่ายังไง
แข็งแรงพอ ไหมเล่า? เอาอยู่หรือ?
ทั้งข่าวลือ ข่าวปล่อย ร้อยปัญหา
ไหนตีความ พ.ร.ก. รอเวลา
ขบวนต้าน ดาหน้า มารายวัน
ทั้งนอกใน สภา พาระอุ
ออกมายุ แหย่ความ ทรามกระสัน
ใส่ร้ายหื่น ยื่นถอนถอด ตอดทุกวัน
มันโรมรัน พันนัวเนีย ให้เปลี้ยแรง
เห็นแล้วหนาว รวดร้าวแทน แสนวิตก
พวกซกมก มันถนัดเขื่อง เรื่องขยะแขยง
สันดานมัน เลวสุดขั้ว ชั่วสุดแรง
เรื่องกลั่นแกล้ง แยงทำลาย สบายมัน
แต่ยังเชื่อ ว่าไหวแน่ แลเอาอยู่
ขอให้สู้ ด้วยปัญญา พาขยัน
ใครใส่ร้าย นินทา ช่างหมามัน
สติมั่น ขันติธรรม มุ่งทำงาน
อยากให้รู้ ประชาชนเห็น เป็นประจักษ์
พร้อมช่วยผลัก ให้พ้นภัย ไอ้สันขวาน
จะช่วยดู รู้เห็นเช่น เป็นพยาน
หากพวกมาร หักหาญล้ม จมด้วยกัน…
บทต่อไปของท่านสามบลาครับ
ยังแข็งแรง..พอมั๊ยหนา..ท่านนายกฯ
กลัววิตก ท้อแท้ แก้ไม่ไหว
มันรุกล้ำ โรมรัน กลัวหวั่นใจ
หากสู้ได้ ก็ยินดี..เต็มที่เลย…
ภาพระเบิด เกลื่อนเมือง ใช่เรื่องเล่น
มันซ่อนเร้น เกิดก่อ รอเฉลย
ขบวนการ ต้านรัฐ จัดเหมือนเคย
เริ่มเปิดเผย โผล่หน้า มาท้าทาย….
อีกข่าวลือ ข่าวมั่ว ชั่วไม่หยุด
หวังยื้อยุด โค่นล้ม ให้จมหาย
วางระเบิด ฮึกเหิม เติมวุ่นวาย
จุดมุ่งหมาย คือระยำ ทำอัปรีย์….
แก้ รธน.นั้นหนอ..รอระเบิด
เล่นเอาเถิด กับ พ.ร.ก.ก่อบัดสี
คนเดือดร้อน ยังนั่งหงอ รอปราณี
ดึงโน่นนี่ ส่งตีความ หวังคว่ำไป….
หวังเดินหน้า สร้างเมือง ให้เรืองรุ่ง
บ้านนอก กรุง ทุกทิศทาง สว่างไสว
คนบางกลุ่ม กลับฉกฉวย ด้วยจัญไร
ต้องทำใจ มองระเบิด เกิดทั่วเมือง….
บทนี้ของท่านหลายบี
ทัวร์น้องปู กู้น้ำท่วม ก็อ่วมอก
ระเบิดตก ยกทีมเข้า เขย่าหยัน
ทั้งสภา ก็ตั้งแง่ แหย่ยืนยัน
คนงงงัน คือบรรดา ประชาไทย
ตามแผนการ งานปูวาง อย่างแน่วแน่
ไม่เข้ามา ตอแย แต่แก้ไข
บรรดาเรื่อง เคืองเก่าก่อน ร้อนอกไทย
เกิดเมื่อไหร่ ต้องรีบผ่อน ก่อนจะจม
น้องวางแผน ฟื้นฟู เร่งกู้ชาติ
ที่อำนาจ เก่ากล้า มาถล่ม
ที่ไล่ล่า ฆ่ายิง ทิ้งไทยตรม
ที่ล่มจม กู้มาโกง โยงเข้ากัน
เธอเร่งจัด เยียวยา เดินหน้าแก้
น้ำท่วมแย่ ทั้งเทศไทย ยังไหวหวั่น
พรก. ขอเงินมา เพื่อฝ่าฟัน
รีบเดินหน้า รักษาขวัญ เชื่อมั่นไทย
พวกฝ่ายค้าน หน้าหนา ยังมาฉุด
พรก. ให้มันกุด ผุดไม่ได้
แถมยังศาล รธน. พ่อของใคร
รับเอาไว้ ตีความ ในยามนี้
เหมือนระเบิด เถิดเทิง เปิงเปิงร่ำ
ให้ระส่ำ ระสาย ลายเร่งบี้
อนาคต คนไทย ไม่ใยดี
สมควรที่ โดนประณาม ยอดความเลว
บทต่อไปเป็นกาพย์ห่อโคลงของท่านอัมสเตอร์แดง…
*…ไฟร้อนหลอมเหล็กกล้า……………..ฉันใด
ยิ่งลักษณ์หลอมด้วยไฟ…………………ยิ่งกล้า
ลูกระเบิดเกลื่อนไป…………….……….ทั้งประเทศ
เธอสยบระเบิดบ้า…………………….…มุ่งหน้า ทำงานฯ
*…แต่มีระเบิดขี้…………………..…….บลูทีวี
ชายชั่วสามอัปรีย์……………………..ล่อฟ้า
วางระเบิดหยามสตรี………….……….เพศแม่ มันเอง
แต่กลับระเบิดหน้า..…………….…..ถล่มซ้ำ ปชป.ฯ
*…ตั้งหน้า ฝ่าวิกฤติ…………….……เพื่อพิชิต ใจผู้คน
ระเบิด ก็สู้ทน ………………………..เอาฝีมือ ยื้อกับมัน
แม้แต่ ระเบิดขี้………………………..ลูกอีหรี่ มันทำกัน
ปูหรือ จะไหวหวั่น………………..….ยังมุ่งมั่น แก้ปัญหา…